Simply Breien

De nieuwe Simply Breien, met weer geweldige truien, sjaals, en leuke cadeau-ideeën! Geniet je mee?



Kinderclub - Zonde en Vergeving

Volgende week wil ik graag op de kinderclub vertellen over Adam en Eva en  'de zondeval' (een vervolg op het scheppingsverhaal). Ter voorbereiding heb ik eerst een clubavond gewijd aan zonde (verkeerde dingen) doen, berouw hebben en vergeving. Dit hebben we gedaan aan de hand van het verhaal van de Verloren Zoon, een objectles en het lied "Mijn hart is net een huis".

Geestelijke les:

De Here Jezus woont in je hart, het is er licht, maar als je zonde (verkeerde dingen) doet, dan wordt het donker in je hart. Hoe los je dat op? Hoe krijg je het weer schoon? Naar God toe en vertellen dat je iets verkeerds hebt gedaan en 'het spijt me' zeggen (en het ook menen). Dan maakt God het weer schoon, en Hij denkt er niet meer aan. God vergeeft je zonden, en denkt er niet meer aan.

Praktische toepassing:

Als je spijt hebt van je verkeerde dingen (zonde), dan kan je dat tegen God vertellen en Hij vergeeft je.


Het liedje:

'Mijn hart is net een huis' van Elly en Rikkert. Een huis met kamertjes die vies kunnen worden, met een leugentje, een stukje ongehoorzaamheid, een rare mop, etc. Maar we ruimen alles op, samen met de Heer, en je mag opnieuw beginnen!

Hier is een filmpje van kinderkoor Chanoeka, zij zingen 'Mijn hart is net een huis'.

De objectles:

Deze objectles komt uit een geweldig boekje Aan de keukentafel door Marlon van den Bos, zie hier mijn recensie.

Een wit t-shirt als symbool voor een schoon hart, zonder zonde, zonder verkeerde dingen. Maar dan doe je wat verkeerd. En je hart wordt een beetje vies. Er komt een streep modder op het t-shirt. En je doet nog meer verkeerde dingen. Je hart wordt er donker van, en het t-shirt wordt helemaal vies.

Wat moet je nu met dit vieze t-shirt? Kan je wel met zo'n donker hart naar God toe gaan? Het is net als bij de Verloren Zoon, hij durfde ook niet terug naar zijn vader. Niet meer als zijn zoon, maar misschien mocht hij wel terug komen als knecht... Hij zou in ieder geval tegen zijn vader zeggen hoeveel spijt hij heeft. Hoe reageerde de vader? Hij was heel blij! Heel blij dat zijn zoon weer terug was gekomen. En zijn vieze kleren gingen uit. Hij kreeg een mooie mantel om en een gouden ring om zijn vinger. Ze vierden feest. Want zijn zoon, die verloren was, is weer terug gekomen!

Zo is het ook bij ons. We hoeven niet te aarzelen om naar God toe te gaan met onze verkeerde dingen, God is blij als we dat doen! Hij wil het ons vergeven en het dan vergeten! Weg met het vieze shirt, met de verkeerde dingen! Een mooie cape om je schouders, een kroon op je hoofd en een ring om je vinger! Als wij verkeerde dingen doen en we hebben er spijt van, dan kan je altijd terug komen bij God. Hij is blij dat je terug bent! En je mag weer opnieuw beginnen. 

 

We hebben deze keer geen bijbeltekst geleerd of een werkje gedaan, maar dit zou er goed bijpassen (het werkje is van een andere clubavond):

 Bijbeltekst:

1 Johannes 1:9, onderstreept in mijn eigen bijbeltje. Dit is best een moeilijke tekst voor kinderen, je moet veel woorden uitleggen. "Belijden", is aan God vertellen wat je verkeerd hebt gedaan en zeggen dat je er spijt van hebt. "Getrouw en rechtvaardig", God doet wat Hij zegt en Hij is eerlijk. "Reinigen", schoon maken. "Ongerechtigheid", is zonde, verkeerde dingen. In deze 'kindertaal' wordt de bijbeltekst:  "Als je je verkeerde dingen aan God vertelt, dan doet Hij wat Hij zegt en is eerlijk; Hij vergeeft en maakt je schoon van alle verkeerde dingen".

Werkje:

Een kleurplaat wordt een puzzel! Laat ze de tekening twee keer op dezelfde manier inkleuren. Op één van de kleurplaten streepjes zetten, zodat ze het uit kunnen knippen. Al naar gelang de leeftijd meer of minder puzzelstukjes. Een simpele manier om net iets meer te doen dan kleuren.

Hoe leggen jullie zonde en vergeving uit aan de kinderen?

Gastblog bij Family Nights - De Bijbel voor Jou

Dit is mijn favoriete kinderbijbel.

'De Bijbel voor Jou' door J.H.Mulder-van Haeringen.

Wil je weten waarom? Klik hier voor mijn recensie op Family Nights!

Ik stuur je de zon - Willemijn de Weerd

"Ik stuur je de zon" geschreven door Willemijn de Weerd en geïllustreerd door Esther Leeuwrik. Ik ben fan van allebei!

'Ik stuur je de zon gaat over Anne van vijf en Abel van tien. Anne woont in Nederland en Abel woont in Kenia.

Ze schrijven brieven en maken tekeningen aan en voor elkaar, zo leren ze over elkaars leven. Ze zijn eigenlijk een soort broer en zus. Want Abel is het sponsorkindje van Anne's familie.

Willemijn de Weerd heeft weer een schitterend boek geschreven (klik hier voor mijn recensie over "Goedmaken", een ander boek van Willemijn). Met rake zinnen schetst ze heel goed de kinderwereld. Die bestaat uit 'bijna 6 jaar', dingen die niet zo leuk zijn (koud water), en een heleboel vragen. En tussen neus en lippen door wordt er uitgelegd wat een sponsorkindje is, dat er arme kinderen zijn, dat de God van Abel ook de God van Anne is, en dat God er altijd is en voor ons zorgt. Knap gedaan!

De tekeningen zijn geweldig! Vrolijk, aansprekend, verfijnd en met humor. Het brengt het verhaal tot leven. Als Esther Leeuwrik besluit om posters te gaan maken, sta ik vooraan! En natuurlijk kijk ik reikhalzend uit naar elk nieuw prentenboek met haar illustraties.

Het verhaal gaat nog verder. In Nederland is het zo vaak regenachtig, de zon is er al een poosje niet meer. Maar... Abel weet de oplossing, hij stuurt de zon!

Achterin het boek is een kaart toegevoegd om zelf te versturen.

Op de website van Willemijn de Weerd vind je allemaal verwerkingsmateriaal rond "Ik stuur je de zon"; kleurplaten, werkjes en een liedje.

Dit boek was het actieboek van de christelijke kinderboeken maand 2012. Hij is nog steeds te koop, maar wees er snel bij, want er liggen er nog maar een paar in de winkels. Ik hoop natuurlijk dat ze in herdruk gaan!

Titel: Ik stuur je de zon
Auteur: Willemijn de Weerd
Illustrator: Esther Leeuwrik
Prijs: 7,95
ISBN: 9789033832031

God liefhebben met heel je verstand - hoofdstuk 1

'Al wat waar is... bedenkt dat!' Filippenzen 4:8

Wat betekent waar? Elizabeth George's antwoord uit haar boek 'God liefhebben met heel je verstand': 'Waar betekent waarschijnlijk dat het met waarheid te maken heeft, de waarheid van de Bijbel. En waar betekent ook waarheid, tegenovergesteld aan leugens. Maar waar betekent ook echt, want wat waar is, is wat echt is.'

In hoofdstuk 1 vertelt Elizabeth dat ze depressief/somber is geweest en  hoe God haar daar uit geholpen heeft. God gebruikte drie gewoontes die ze zich al eigen gemaakt had.

• het memoriseren van Gods woord, het uit het hoofd leren van bijbelteksten.
• mediteren over Gods woord, het nadenken over de bijbelteksten.
• Gods woord toepassen, de meest uitdagende van de drie, alleen weten is niet genoeg, je moet ook doen wat er in Zijn woord staat.

Terwijl ze depressief was memoriseerde ze een bijbeltekst (dit was immers een gewoonte geworden). Filippenzen 4:8.

"Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat."

Ze begon er over te mediteren, te beginnen met het woordje waar, wat betekent waar? Ik ben dit stukje begonnen met haar antwoord hierop. 'Waar' is de waarheid van de Bijbel, waar is het tegenovergestelde van leugens, waar is wat echt is.


Staat er ook een gebod in, is er iets wat je volgens God moet doen (de laatste gewoonte in het rijtje). Het gebod staat aan het eind: 'bedenkt dat'. God geeft de opdracht om onze gedachten te vullen met dat wat waar of echt is. Anders geformuleerd geeft Hij de opdracht om niet aan dingen te denken die niet waar of niet echt zijn. Dus stop met dingen te denken die niet waar of niet echt zijn!

God wil niet dat we kostbare tijd en mentale energie besteden aan dingen die niet waar of niet echt zijn!

Maar hoe doe je dat? Een mens heeft ongeveer honderdduizend gedachten op een dag. Dus gehoorzaam zijn aan Gods opdracht om alleen te bedenken wat waar is, is niet gemakkelijk. Gelukkig, als God iets van ons vraagt dan helpt Hij ons daarbij.


In de praktijk komt het hierop neer. Je moet je gedachten evalueren. 'Is wat ik denk de waarheid? Denk ik aan wat waar en echt is? En dan kies je er voor om niet aan onware en onechte dingen te denken en je kiest ervoor om aan de waarheid te denken! Je moet letterlijk je verstand gaan trainen. De schrijfster dwong zichzelf steeds dezelfde vraag te beantwoorden. 'Is wat ik nu denk de waarheid, is het echt?'


Wat vonden jullie van hoofdstuk 1, of van dit stukje hierboven. Hebben jullie ook zoveel moeite om de waarheid te bedenken?

Ik wel! Ik denk heel vaak veel te ver door. Ik bedenk wat er zal kunnen gebeuren, meestal niet al te positieve dingen. Ze zijn nog niet gebeurd, dus is het niet echt! Ik vul heel snel 'intenties' in bij opmerkingen van anderen. 'Hij zegt nu dit op zo'n manier, dus zal hij het eigenlijk wel zo en zo bedoelen...' Maar dit is ook niet waar of echt! Ik verlies mezelf ook vaak in analyses over oorzaken waarom mensen iets doen of waarom er dingen gebeuren. En vaak kan ik dat niet weten. Dus deze gedachten zijn niet waar! Ooh hoeveel energie en tijd ik wel niet besteed aan gedachten die niet waar zijn!

Ik ben er deze week mee begonnen. Zodra ik bezorgd werd, of angstig of verdrietig over iets. Probeerde ik elke keer te vragen: "Is dit waar?' Is deze gedachte die me verdrietig maakt gebaseerd op de waarheid? Is deze oorzaak die ik heb bedacht echt waar en een reden om bezorgd te zijn (los van het feit dat God zegt: weest niet bezorgd..)? En als dit niet het geval was, zei ik tegen mezelf: 'Dit is niet waar, het is een leugen', dit mag ik niet denken. Ik besloot mijn interne relaas met de waarheid, 'dit is wel waar:....' om de leugen te weerleggen. Het helpt! Maar ik vind het wel heel moeilijk om het consequent, elke keer toe te passen. Van iets een gewoonte maken is hard werk. Maar als het echt helpt, dan is het het waard.

'Al wat waar is... bedenkt dat!' Filippenzen 4:8

Hoofdstuk 2 gaat over: 'De waarheid denken over... God en Zijn woord'. Hier blog ik volgende week over.

Ik wens jullie allemaal een fijne zondag!

Mijn lievelingsteksten - Ja!

"Zal God dan zijn uitverkorenen geen recht verschaffen, die dag en nacht tot Hem roepen, en laat Hij hen wachten? Ik zeg u, dat Hij hun spoedig recht zal verschaffen. Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?"

Deze tekst staat in Lucas 18:7-8. Altijd als ik deze tekst lees of memoriseer, dan geef ik antwoord op de vragen. Zal God de zijne antwoorden die dag en nacht tot Hem roepen? Ja! Zal Hij het geloof vinden op aarde, het geloof dat God antwoord? Ja! Ik heb geloof, ik geloof dat Hij zal antwoorden, dat Hij recht zal verschaffen.

De Here Jezus heeft net over de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter gesproken. Een weduwe kwam telkens naar hem toe, smekende "verschaf mij recht tegenover mijn tegenpartij". De rechter wilde hier niet op ingaan, maar uiteindelijk gaf hij toe, hij was haar beu. Als een onrechtvaardige rechter al toegeeft wanneer je keer op keer naar hem toe komt. Hoeveel meer zal God naar je luisteren en antwoorden! God is immers wel rechtvaardig. En Hij is een goede God, die van ons houdt en voor ons zorgt.

Dus, Ja! God zal mij antwoorden als ik bij Hem kom met mijn dringende vragen, gebeden! Ja, ik geloof!

"Zal God dan zijn uitverkorenen geen recht verschaffen, die dag en nacht tot Hem roepen, en laat Hij hen wachten? Ik zeg u, dat Hij hun spoedig recht zal verschaffen. Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?"

Citroencake met tijm

Oké, ik geef toe, het is een aparte combinatie. Het zoete van de citroencake met het hartige van de tijm. Maar na even wennen, vond ik deze cake echt heel lekker! De topping is zoet, de cake is zoet/hartig. En wat ik ook fijn vind, hij vult zo goed. Hier is het recept, het komt uit het mooie en bijzondere kookboek 'Lisette in Luilekkerland' door Lisette Kreischer.

Voor het beslag:
rasp en sap van een citroen
100 ml zonnebloemolie
150 ml agavenectar (ik heb honing gebruikt)
150 ml soja- of rijstmelk
verse vanillerasp van 1 peul
375 gram tarwemeel
1 zakje bakpoeder
2 eetlepels gedroogde tijm
een mespuntje kurkuma (voor de kleur)
mespunt zout

Voor de topping:
rasp en sap van een citroen
100 gram plantaardige margarine
mespunt verse vanillerasp
70 gram boekweit- of sojameel
70 ml agavenectar (ik heb honing gebruikt)

Verwarm de oven voor op 160 graden.

Meng in een kom het citroensap met de olie, soja- of rijstmelk, vanille en agavenectar (of honing).

Meng in een andere kom meel, bakpoeder, zout, tijm en kurkuma.

Vet een cakevorm in met olie en bestrooi die met wat meel.

Meng de droge ingrediënten met de natte. Mix goed, maar roer niet te lang en werk snel maar voorzichtig.

Giet het beslag in de vorm en bak de cake in ongeveer 35-45 minuten goudbruin. Test de cake door er met een mes voorzichtig in te prikken. Als het mes er schoon uit komt, is de cake gaar. Laat afkoelen en stort op een schaal.

Mix voor de topping alle ingrediënten met een staafmixer of in de keukenmachine tot een smeuïge gladde creme. Besmeer de cake met een flinke laag.

Geniet ervan!

Kinderclub - Bidden

Bidden vinden wij, volwassenen, soms best moeilijk. Voor kinderen die zijn opgegroeid in een niet-gelovig gezin is bidden iets heel nieuws. Bidden, praten met iemand die je niet ziet? In het afgelopen jaar hebben we het op de kinderclub vaak gehad over bidden. Dat God het fijn vindt als je met Hem praat, dat Hij altijd luistert, en altijd antwoord geeft. Dat je alles, echt alles kan vertellen. Dat het niet uitmaakt of je kort of lang bidt, (een enkel woord kan al een gebed zijn, bijvoorbeeld 'help'). Dat het niet uitmaakt waar je bidt, je kan altijd en overal met God praten.

Samen bidden met kinderen is bijna het mooiste wat er is. De gebeden zijn zo eerlijk, zo direct, het komt rechtstreeks vanuit hun hart. En ze bidden met geloof, met groot geloof, want ze bidden immers tot God, de God die alles kan, en alles hoort en altijd antwoordt!Het is een bemoediging en een aansporing voor mij als leiding!

Het boek "Dank U, God!" is een geweldige hulp bij het bidden. Het is een boek met gebeden en staat vol onderwerpen om voor te bidden.

Maar wat het meest aanspreekt bij de kinderen zijn de envelopjes! Daar zitten kleine kaartjes in met gebeden. Ze vinden het heel leuk om de kaartjes eruit te halen en voor te lezen (of voor te laten lezen).

Geïnspireerd door het boekje "De kracht van een biddend kind" (klik hier voor mijn recensie over dit boek), heb ik gebedskaartjes gemaakt die precies in de envelopjes passen. Gebedskaartjes die ze zelf kunnen invullen, zodat het persoonlijke gebedskaartjes worden.

Voor de kinderen die nog niet kunnen lezen zijn er kaartjes met plaatjes (met een familie, broer, zus, vrienden, een angstig kindje, een blij kindje, etc.), zodat ook zij weten wat het gebedsonderwerp is en ze daarvoor kunnen bidden.

Het is een mooie stimulans om ze te laten vertellen tegen God waar ze mee zitten en wat ze meemaken!

Gebedskaartjes werken bij mij trouwens ook heel goed. Zelfs beter dan een lijstje in een notitieboekje. Ik heb pas de kaartjes uitgeprint die ik op de blog Geloof, huwelijk en gezin gevonden heb. En ik gebruik ze dagelijks!

Hier is een lied over bidden:

'Als je bidt zal Hij je geven' van Elly enRikkert

'Als je bidt zal Hij je geven' gezongen door een kleuterklas en begeleidt door (ik denk) Janneke.

Ik wil nog een keer samen met de kinderen een gebedsboekje maken. Met hun gebeden en (belangrijk!) de antwoorden op hun gebeden. Maar dat is voor een volgende keer.

Wilt u ook het boek "Dank U, God!" gebruiken? Het is niet duur, maar 3,95. We verkopen het in de christelijke boekhandel. 

Titel: "Dank U, God!"

Auteur: Sophie Allsopp

ISBN: 9789032304713

Gastblog bij Family Nights

Eén van de Family Nights werkjes!

Pas geleden kreeg ik een heel erg leuk mailtje, van Ilse van de blog Family Nights. Een mooie, bemoedigende en vooral ook nuttige blog over het houden van gezinsavonden over de dingen van God. Dit is wat ze er zelf over vertelt:

"Toen onze oudste 2 jaar was zijn we begonnen met het houden van Family Nights. Super wat een vondst. Heerlijk om zo iedere week bezig te zijn met de kinderen met dingen van Hem! 

We mogen hen hierdoor een berg met kennis en ervaringen mee geven. Zelf leren we ook steeds bij. Onze kinderen hebben net als wij een rugzak, die ze vullen met dingen die ze tegen komen (op school, thuis, in de familie, in de kerk, op de club). Nu hebben wij als ouders nog veel invloed op die kring, maar dat gaat een keer veranderen. Daarom willen wij als ouders hun rugzakjes zo vol mogelijk proppen (ja proppen, zo vol dat het eigenlijk niet meer past) met de dingen van God, zodat ze genoeg kennis en ervaringen hebben als ze zelf het levenspad gaan bewandelen. 

Ik heb niet de illusie dat de kinderen daardoor geen verkeerde beslissingen nemen, keuzes maken of gedrag vertonen waar je niet blij van wordt. (al is die illusie best fijn). Nee wij willen hen genoeg mee geven, als basis, als fundament... ons fundament is Jezus! Daarop kunnen we verder bouwen.

Ik ben deze blog begonnen omdat ik het gevoel had iets te moeten met al die avonden die we thuis beleven. Waarom zou ik het voor mezelf houden? Kan ik er anderen mee van dienst zijn?"

Twee mooie resultaten van een "Family Night":

Verder met het mailtje... Ze vroeg of ik regelmatig een recensie over kinderboeken, boeken over opvoeden en over kinderwerk wil schrijven voor haar blog, een gastblog. Nou, daar zei ik volmondig ja op! Mijn eerste recensie? "Aan de Keukentafel" door Marlon van den Bos. Een boek waar ik enthousiast over ben, met meer dan 40 creatieve gezinsmomenten. Met trots;) presenteer ik dus mijn eerste gastblog ooit:

 "Aan de Keukentafel " door Marlon van den Bos (klik op de titel om naar de blogpost te gaan).

De onaanraakbare - Kay Marshall Strom

In een uitzichtloze wereld is er maar Eén die hoop kan geven.

"Anup streek met zijn ruwe hand over zijn stoppelige gezicht en slaakte een diepe zucht. 'Begrijp je het nou nog steeds niet? Van nu af aan kun je niets meer beslissen. Je vrouw kan niets zelf beslissen. Je bent nu het eigendom van de landeigenaar, net als zijn ossen en zijn buffels. Jullie leven ligt in zijn handen."

Virat, zijn vrouw Latha en hun 5-jarig zoontje Ashish zijn onaanraakbaren. Paria's, Dalits, mensen lager dan de dieren volgens het Indiase kastensysteem en het hindoeïsme. Niets van de andere kasten mogen ze aanraken, verontreinigen, zelfs hun schaduw kan anderen onrein maken! Dan gebeurt het afschuwelijke, Ashish drinkt uit een bron bestemd voor de hogere kasten en wordt ernstig in elkaar geslagen. Virat heeft geen geld voor een dokter of voor medicijnen. Hij leent geld van een rijke landeigenaar, niet wetend dat hij en zijn gezin in ruil voor de lening slaven worden van deze man. Wat is het leven nu nog waard? Hoe kunnen ze ooit verandering brengen in deze afschuwelijke situatie?

Een boek dat schokt. De onrechtvaardigheid is overweldigend. Het gaat over een cultuur en godsdienst waar ik niet zoveel van weet. Maar na een paar hoofdstukken komt er een gedachte boven drijven. "Weer zo'n afschuwelijke godsdienst." Een afschuwelijke godsdienst, mensonwaardig, alleen fijn voor de bevoorrechte kleine groep van de hoogste kaste, een godsdienst die draait om macht, controle en geld. Een godsdienst die mensen als onaanraakbaar bestempelt, ze zijn niets, helemaal niets waard, en het erge... doordat ze ook in deze godsdienst geloven zien ze het als onvermijdelijk. Dit is immers hun 'karma'. Als ze in dit leven goed hun best doen dan komen ze misschien als hoger dan onaanraakbaar terug in een volgend leven. Wat intriest, want dit leven is alles wat ze hebben! 

Het boek geeft een goed beeld van het hindoeïsme en de Indiase cultuur. Maar ook van de zendingsposten die er zijn en hoe zij te werk gaan. Er zijn mogelijkheden om te vertellen over de liefde van de Here Jezus. Juist dit 'raakt' de onaanraakbaren. Ze zijn het immers niet waard om lief te hebben, schoon gewast te worden door Jezus' bloed en in de hemel te komen. Verpleegster Abigail Davidson vertolkt de rol van het geloof in de Here Jezus. Zij heeft een enorm verlangen om de Dalits te helpen, zowel praktisch als geestelijk. Haar baas, dokter Moore, is al cynisch geworden. "Zo gaat het in India,' zei dokter Moore. 'Ik heb u al eerder gewaarschuwd, juffrouw Davindson, dat u niet moet verwachten dat het zal veranderen." Maar kleine gebaren, één liedje en een liefdevol verzorgen, maken al het verschil!

"Ik ben in mijn vorige leven een slechte jongen geweest,' zei Ashish terwijl hij Krishna's houten tol over het erf liet zwieren. 'Ik wou dat het niet zo was.'
    'Wat voor slechts heb je dan gedaan? ' vroeg Krishna.
'Ik weet het niet. Weet jij wat je voor slechts hebt gedaan?'
    'Nee, ' zei Krishna. Hij stuurde de tol terug naar Ashish. 'Maar ik wil het nooit meer doen.'
'Ik ook niet.'
    Krishna greep de tol en hield hem vast. 'Je kent toch dat liedje dat je juffrouw Abigail graag voor je laat zingen? Jesus Loves me?' Ashish knikte. 'Eén stukje gaat zo: Jesus loves me when I'm good, when I do the things I should, Jesus loves me when I'm bad, though it makes Him very sad.' Krishna vertaalde de woorden voor de verbaasde Ashish.
    'Hoe kan Hij van me houden als ik stout ben?'
'Dat weet ik niet, maar het is wel zo,' zei Krishna. 'Dat is heel mooi van Jezus.'"  

Een boek dat makkelijk wegleest, een spannend boek, een boek waar je ingezogen wordt. Maar vooral een boek dat raakt, een boek dat verontwaardiging opwekt, een boek dat bewogenheid geeft en een verlangen om de Dalits, de onaanraakbaren, te helpen.

En een boek dat een overtuiging 'plant' in mijn hart. In een uitzichtloze wereld, waar je niet kan ontsnappen aan de slechtheid van de mens is het enige antwoord, nee, moet het enige antwoord altijd zijn: ga naar de Here Jezus toe, naar God. Hij is de enige die kan helpen.

"Jesus loves me! He who died, heaven's gate to open wide; He will wash away my sin. Let His little child come in.'
    'Is dat een Engels lied?' vroeg Latha haar zoon.
'Het gaat over de God in mijn heilige boek,' zei Ashish.
    'Wat betekenen de woorden?'
'Dat de heilige God die Jezus heet van me houdt en al mijn zonden wegneemt. Als ik doodga, doet Hij de poort van de hemel open en mag ik zo naar binnen.'
    'Nee joh,' zei Virat. 'Dat moet je verkeerd hebben begrepen. Alleen Brahmanen krijgen de kans naar de hemel te gaan.'
'De God Jezus vond die regel niet goed,' zei Ashish, 'dus heeft Hij hem veranderd.'

(...) 'Help ons goden,' bad Virat. Maar hij wist iets beters. Na alles wat er was gebeurd, wist hij iets beters. 'Alstublieft,' bad Virat weer. 'Help me, Jezus God!'."